Na een uitzending bij Jeroen Pauw kom ik altijd laat thuis. Zo’n uitzending is live en ik ben
zelden voor half twee ’s nachts terug in Utrecht. Ik kijk dan altijd nog even naar de reacties op de uitzending. Soms denk ik dat ik dat maar beter niet kan doen, want niet alle reacties op social media zijn positief. De “reaguurders” slaan weer toe.
Ik beschouw dat maar als positief teken dat de Amerikaanse verkiezingen bij Nederlanders veel
losmaken. En gelukkig zijn er ook altijd positieve reacties van kijkers. Zijn hebben wél iets
hebben gehad aan de informatie die ik in mijn gesprek met Jeroen Pauw heb gegeven.
Dat Nederlanders heel erg betrokken zijn bij de Amerikaanse verkiezingen, merk ik natuurlijk al
jaren. Je ziet het ook aan de opkomst bij lezingen over de verkiezingen. Ik word bij zo’n lezing en in tv-uitzendingen altijd aangekondigd als “Amerika-deskundige”. Hoe langer ik dit doe hoe meer ik ervan overtuigd bent dat in Nederland wel 17 miljoen “Amerika -deskundigen” wonen. En ze steken hun meningen niet onder stoelen of banken. Na lezingen is er vaak een levendig debat met toehoorders die het wel of niet met me eens zijn.
In deze TV-uitzending gaat het natuurlijk over Donald Trump maar vooral ook over de
ontwikkelingen in Amerika. Je leest en hoort er weinig over in de Nederlandse media maar het is
echt waar: Amerika wordt in rap tempo in progressiever land. Ik noem het Stille Revoluties.
Vergeleken met 10 en zeker vergeleken met 25 jaar geleden zijn de opinies van Amerikanen over
onderwerpen als abortus, klimaat, ongelijkheid en vuurwapens in progressieve richting
opgeschoven. Vooral jonge kiezers moeten niks hebben van het rechtse, republikeinse
gedachtengoed van Donald Trump. Dat maakt de verkiezingen van 3 november 2020 zo
spannend en tegelijk ook onvoorspelbaar. Een heerlijk vooruitzicht.
