Amerika deskundige

Nee hoor, zo oppervlakkig zijn die Amerikanen echt niet!

Ja, ik ben Amerika-deskundige. Als ik een lezing geef staat dat op de uitnodiging. Bij optredens op TV wordt dat onder mijn naam als functie vemeld. Het bevalt me ook na al die jaren nog steeds uitstekend. Ik houd van Amerika waar ik met mijn vrouw en kinderen ruim 20 jaar heb gewoond. De energie en creativiteit van Amerikanen zijn voor mij altijd een rijke bron van inspiratie geweest. Als je dat aan Nederlanders vertelt, kijken ze vaak verbaasd. De meeste Nederlanders hebben een haat-liefdeverhouding met de Verenigde Staten. We luisteren naar Amerikaanse muziek, kijken naar hun films, gebruiken veel Amerikaanse woorden, eten graag dingen we uit de VS kennen en volgen de Amerikaanse politici veel intensiever dan bijvoorbeeld de daden van politici in bijvoorbeeld Duitsland Frankrijk of Engeland. Maar “Amerikaanse toestanden” Daar houden we niet van.. Tegelijk hebben we veel kritiek. Dat is door het optreden van president Donald Trump natuurlijk niet minder geworden. Integendeel. In gesprekken met mijn toehoorders blijkt mij vaak dat de Nederlanders wel veel opinie hebben, maar vaak weinig kennis. Dat is niet erg. Het maakt mijn taak als spreker juist aantrekkelijk. Ik kan hopelijk iets toevoegen aan wat mensen over Amerika weten. Over de politiek natuurlijk, maar ook over levensgewoonten, cultuur, economie en ondernemerschap in de VS.

Als Amerika deskundige heb je het tegelijk ook best wel lastig. De ontwikkelingen gaan zo ongelofelijk snel. Je bent net bekomen van het ene schandaal, of extreme uitspraken van Donald Trump, of de volgende onthulling of politieke uitglijder van de president komt alweer voorbij. Een lezing kan nooit standaard te zijn. Elke keer moet je de inhoud ervan bijslijpen en actualiseren.

Amerika heeft nu kolossale tegenslagen. Denk maar aan de Coronacrisis en ineenstorting van de economie. Hoe lang gaat dat duren? Dat is lastig te voorspellen.  Ik ben nog altijd opgewekt verbaasd over de daadkracht en inventiviteit van veel Amerikanen. Onder het motto “we kennen geen problemen, alleen uitdagingen” gaan ze – zo gauw ze een probleem voordoet – als een dolle aan de slag. Nederlanders schrikken daar wel eens van: “Typisch Amerikaans”, zeggen ze dan. Dan bedoelen ze vaak: “Beetje oppervlakkig en rumoerig. Mag het ietsje minder?” Mijn advies: Kijk er een beetje doorheen en wees nieuwsgerig naar wat die 300-miljoen Amerikanen echt beweegt. Leuk om daarover bij lezingen te debatteren.

Nog iets wat de meeste Nederlanders niet weten en waar ik ze graag over bijpraat: Amerika wordt in toenemende mate een veelkleurig, ruimdenkend, tolerant niet-dogmatisch gelovig land. Het conservatieve, overwegend blanke, bekrompen en streng- gelovige Amerika gaat steeds meer tot het verleden behoren. Ze willen het liefst terug naar de Goeie Ouwe Tijd. Maar maar moet je met al die heimwee. En die Goeie Ouwe Tijd? Die hebben we vooral te danken aan de sl;cht geheugen.

Er is dus meer ruimte voor nuchter nadenken zonder politiek eenrichtingverkeer en ideologisch doodlopende stegen. Dat is goed nieuws. De jonge generatie van Millennials (1981-1996) en de nog jongere Generation Z zijn samen nu al de grootste groep kiezers. Ook minderheden, vrouwen en progressieve gelovigen willen een ander Amerika: duurzamer, socialer, minder ongelijk. De kritiek van vooral jonge kiezers op Amerika en zijn merendeels bejaarde leiders is diepgaand. Deze groep kiezers tot pakweg vijfendertig jaar bepaalt het eigen levenspad. Zij zijn de energieke, creatieve en veelal progressieve leiders van morgen. Zeggen linkse Amerikanen over tien jaar: ‘Wat ‘n vreselijke man was die Trump toch. Maar achteraf is het ‘t beste wat ons had kunnen overkomen. Hij probeerde ons uit elkaar te drijven maar bracht ons juist samen. En eh… over Trump gesproken: wanneer komt hij eigenlijk uit de gevangenis?’

Wat een scenario zou dat zijn! Of is het naïeve dagdromerij van de iets te gretige Trumphaters?

Wilt u weten wat ik voor u kan betekenen?